آموزش باید فرد را برای زندگی آماده کند. هدف آموزش تنها ساختن فردی با دانش بالا نیست بلکه ساختن فردی است که می تواند روی پای خود بایستد و با آموخته هایش خود، اطرافیان و دنیایش را دگرگون کند.

آموزش یاد دادن این واقعیت به انسانهاست که آنها حق دارند دنیا را از زوایای مختلف ببینند.

آموزش تنها آموختن تاریخ، جغرافیا، اعداد و زبان نیست بلکه آماده‌سازی فرد در راستای استفاده از مهارت‌ها، توانمندی‌ها و ذخایر شناختی او برای ورود به اجتماع و زندگی بهتر و پیشرفت زندگی فردی و اجتماعی وی است. آموزش و فراگیری تنها محدود به یک‌ مکان و یک زمان نیست و فراگیری زبان این مهم را محقق می سازد که با ارتباط با جهانیان همواره بتوانیم بر دانش خود بیافزاییم و در عرصه آموزش پیشرفت چشمگیرتری داشته باشیم.

جامعه ای که زبان جهانی را فرا نگیرد و به آن بی محلی کند، دیر یا زود مجبور می شود که چرخ را دوباره اختراع کند و همواره از موفقیت های جوامع دیگر، چند گام عقب تر می ماند.این احساس نیاز به یادگیری زبان دوم، به میزان ارتباطات جهانی کشورهای مختلف، ارتباط مستقیم دارد.